myös -kin -kään

Jak powiedzieć też, również po fińsku?

Mamy dwie opcje do wyboru. Albo użyjemy wyrazu myös albo przyrostka –kin. Umiejscowienie tych wyrazów  zależy, co chcemy podkreślić. Myös zwykle stawiamy przed wyrazem, do którego bezpośrednio się odnosi, a przyrostek –kin po nim.

Minä juon vettä. – Ja piję wodę.

Myös minä juon vettä. = Minäkin juon vettä. – JA też piję wodę.

Minä juon vettäkin. – Ja też piję WODĘ.

Minä myös juon vettä. – Ja też PIJĘ wodę.

Minä juon myös vettä. / Minä juon vettä myös. – Ja też piję wodę. (W tych zdaniach możemy podkreślać minä lub vettä.)

Minä syön ja juonkin. – Ja jem i też PIJĘ.

W przeczących zdaniach, w znaczeniu też nie, użyjemy myöskään lub przyrostków –kaan/-kään.

Minä en juo vettä. – Ja nie piję wody.

Minäkään en juo vettä. – JA też nie piję wody.

Myöskään minä en juo vettä.  – JA też nie piję wody.

Hän ei juo vettä, enkä minäkään juo. – On nie pije wody, JA też nie piję.

Minä en juo kahvia enkä juo vettäkään. – Ja nie piję kawy ani WODY też nie.

En juonut teetä, mutta en myöskään vettä. – Nie napiłam się herbaty, ale WODY też nie.

Minä en myöskään juo vettä.  – Ja też nie piję wody.

Uwaga! Przyrostki -kin/-kaan/-kään mogą też mieć inne znaczenie.

Jeśli dodamy końcówkę -kin/-kaan/-kään do czasownika, wtedy możemy podkreślić m.in. zaskoczenie, nieprzewidzianą zmianę („a jednak (nie)”)

Minä juon teetä. Ei, minä juonkin vettä. – Napiję się herbaty. Nie, napiję się jednak wody.

Minä juon vettä. Tai ei, minä en juokaan vettä. – Napiję się wody. Albo nie, nie napiję jednak wody.

Końcówkę -kaan/-kään dodamy, żeby powiedzieć nawet nie.

Minä en juonut vettäkään. – Nie napiłam się nawet wody.

Końcówkę -kin/-kaan/-kään dodamy też, żeby podkreślić rozkaz albo okrzyk.

Juokin vettä! – No napij się wody!

Dodatkowo w języku potocznym można też spotkać formę myöskin. To jest to samo co myös.