Drugi bezokolicznik w przypadku instruktiivi (2. infinitiivi: puhuen)
Jakiś czas temu rozpoczęłam serię artykułów opisujących bezokoliczniki w języku fińskim. Opisałam już zastosowanie pierwszego bezokolicznika w krótkiej formie (puhua) oraz w długiej wersji (puhuakseen). Dziś omówię drugi bezokolicznik w przypadku instruktiivi.
Drugi bezokolicznik nie jest często używany w języku fińskim i pojawia się dopiero na kursach na poziomie zaawansowanym. Chociaż już na zajęciach dla początkujących mógł się pojawić zwrot:
Menen kävellen. – Idę pieszo. (Kävellen to jest właśnie drugi bezokolicznik!)
Jak tworzymy drugi bezokolicznik w przypadku instruktiivi?
Taki bezokolicznik tworzymy od 1. bezokolicznika w wersji podstawowej. Końcową samogłoskę a lub ä zamieniamy na en. Nie ma wymiany spółgłosek k-p-t! Przykłady:
puhua > puhuen
ottaa > ottaen
saada > saaden
tulla > tullen
ajatella > ajatellen
nousta > nousten
pakata > pakaten
tarvita > tarviten
Dodatkowo, jeśli w pierwszym typie czasownika przedostatnią samogłoską jest e, to zamieniamy ją na i.
lukea > lukien
lähteä > lähtien
Do czego służy drugi bezokolicznik w przypadku instruktiivi?
Taki bezokolicznik służy do opisania, w jaki sposób jakaś czynność jest wykonywana. Dwie czynności dzieją się jednocześnie i często jedna czynność służy do wykonania drugiej czynności.
Hän katsoi minua hymyillen. – Patrzył na mnie uśmiechając się.
Tytöt tulivat juosten. – Dziewczyny przybyły biegnąc.
Drugi bezokolicznik pojawia się też w pewnych utartych zwrotach i idiomach.
Suoraan sanoen en halua mennä. – Szczerze mówiąc, nie chcę iść.
Siitä lähtien olen ollut onnellinen. – Od tamtego czasu jestem szczęśliwa.
Tarjous on voimassa huomisesta alkaen. – Promocja jest ważna zaczynając od jutra.
Riippuen siitä sataako vettä, lähdemme tai emme. – W zależności od tego, czy będzie padać deszcz, wyjedziemy lub nie.
Mikä laulaen tulee, se viheltäen menee. – Łatwo przyszło, łatwo poszło. (Dosłownie: Co śpiewając przychodzi, gwiżdżąc wychodzi).
W następnym artykule z tej serii zajmę się drugim bezokolicznikiem w przypadku inessiivi (puhuessa).
Hei. Super artykuł! Mam też pytanie: czym w takim razie różni się „Tytöt tulivat juosten” a „Tytöt tulivat juoksemalla”?
I czy „juosten, juosten!” można użyć żeby kogoś pospieszyć? W sensie „biegiem, biegiem!”
„Tytöt tulivat juosten” i „Tytöt tulivat juoksemalla” mają podobne znaczenie. To pierwsze zdanie pewnie będzie częściej używane. „Juosten” opisuje sposób wykonania innej czynności (biegnąc), „juoksemalla” opisuje głównie metodę (biegnąc = za pomocą biegania).
Tak, „juosten, juosten!” użyjemy poganiając kogoś „biegiem, biegiem”