Wymowa fińska

Każdy Polak słysząc język fiński po raz pierwszy pewnie miał wrażenie, że jest to język nie z tego świata. Z pewnością nie brzmi on podobnie do znanych nam języków europejskich, takich jak angielski, hiszpański czy niemiecki.

Wbrew pozorom wymowa fińska nie jest taka trudna. Dobrą wiadomością jest to, że czytamy tak, jak piszemy. Język fiński jest językiem fonetycznym i każda litera jest wypowiadana zawsze w ten sam sposób.

np. ‘kone’ (maszyna) przeczytamy [kone].

Dla porównania język angielski może sprawiać większe trudności w wymowie, ponieważ niektóre litery mogą być wymawiane w różny sposób, np. ‘e’ w języku angielskim może być wymówione jako ‘e’, ‘i’ lub nawet pominięte w wymowie. W języku fińskim ‘e’ jest zawsze wymawiane jako ‘e’.

Samogłoski

Polacy największe problemy mają w wymowie samogłosek. Powodem jest to, że w języku fińskim występują inne dźwięki niż w języku polskim (ä, ö, y), długość samogłosek może być różna oraz samogłoski często występują w parach zwanymi dyftongami.

Występują następujące samogłoski w języku fińskim: a, e, i, o, u, y, ä, ö, å

ä – brzmi jak dźwięk między ‘a’ i ‘e’. Aby wymówić tę głoskę należy  szeroko otworzyć usta jak do „a” i spróbować powiedzieć ‘e’. Podobna głoska występuje w angielskim wyrazie ‘cat’ lub niemieckim ‘Käse’.

ö – między ‘o’ i ‘e’. Aby ją wymówić usta należy ułożyć jak do ‘o’ i wymówić ‘e’. Podobnie jak niemieckim wyrazie ‘schön ’.

y – między ‘u’ i ‘i’. Aby ją wymówić usta należy ułożyć jak do ‘u’ i wymówić ‘i’. Podobnie jak w niemieckim wyrazie ‘für’ lub ‘hübsch’.

e – usta są bardziej zwężone i rozciągnięte niż w języku polskiego

a – bardziej głębokie, dźwięk powstaje z tyłu gardła

å – wymawiane jak o

Samogłoski mogą być wypowiadane krótko (zapisywane za pomocą jednej litery) lub długo (zapisywane za pomocą dwóch jednakowych litery). Samogłoskę długą wymawiamy jednym ciągiem, nie robiąc pauzy. Należy także pamiętać, że długość samogłoski często zmienia znaczenie słowa:

Samogłoski mogą występować w parach tzw. dyftongach:

Spółgłoski

W porównaniu z wymową fińskich samogłosek, wymowa spółgłosek jest o wiele prostsza. Większość liter jest wymawiana podobnie jak w języku polskim.

Następujące spółgłoski występują w języku fińskim: d, g, h, j, k, l, m, n, p, r, s, t, v oraz tylko w wyrazach obcych: b, c, f, q, š, sh, x, z,       

v – wymawiane jak polskie w

c – w większości przypadków jak polskie k

š, sh – wymawia się jak polskie sz

z – wymawiane jak ts

Podobnie jak samogłoski, spółgłoski również mogą być wypowiadane krótko (zapisywane za pomocą jednej litery) lub długo (zapisywane za pomocą dwóch jednakowych litery). Spółgłoskę długą wymawiamy jako jedną całość, robiąc krótką przerwę między sylabami. Długość spółgłoski może zmienić znaczenie słowa:

Akcent

Akcent w języku fińskim pada zawsze na pierwszej sylabie. np. Minä asun Helsingissä.

W wyrazach złożonych każda część zachowuje swój akcent główny, np. sanakirja.

Symulatory mowy w Internecie

Aby sprawdzić poprawną wymowę polecam strony:

Google translate

http://translate.google.pl/

Po wybraniu ‘Z języka’: fiński, ‘Na język’: polski i wpisaniu słowa lub zdania, należy kliknąć ‘Słuchaj’