• Do tej grupy należą czasowniki zakończone w bezokoliczniku na ‑eta/‑etä.
  Bardzo rzadko też się mogą kończyć na -ata/-ätä, -ota. Przykłady:

kylmetä (robić się zimno)

lyhetä (skracać się)

pimetä (ściemniać się)

tummeta (ściemniać się)

vaaleta (rozjaśniać się)

vanheta (starzeć się)

viiletä (ochładzać się)

tarjeta (znosić chłód, być wystarczająco ciepło)

parata (polepszać się, zdrowieć)

huonota (pogarszać się)

isota (powiększać się)

• Czasowniki typu 6 zwykle pochodzą od przymiotników, np. kylmetä ! kylmä (zimny).
• Czasowniki te najczęściej określają stopniową zmianę z jednego stanu w drugi.
• Większość czasowników typu 6 ma synonim, który jest czasownikiem typu 1, np. vanheta = vanhentua, kylmetä = kylmentyä, parata = parantua
• Aby utworzyć odmieniony czasownik typu 6 w zdaniu twierdzącym, należy usunąć końcówkę ‑ta lub -tä, a następnie dodać -ne- oraz odpowiednią końcówkę dla danej formy osobowej.
  Spójrz na przykład odmiany czasownika ‘vanheta’ (starzeć się):

Przeczenie czasownika ‘vanheta’:

• Uwaga! Niewielka liczba czasowników zakończonych na -eta/-etä odmienia się według odmiany czasownika typu 4, np. ruveta (zaczynać), kiivetä (wspinać się), hävetä (wstydzić się). 
• Uwaga! Przy odmianie niektórych czasowników typu 6 należy dokonać wymiany spółgłosek

lämmetä (rozgrzać się) > minä lämpenen (wymiana spółgłosek mm > mp)