Przysłówki miejsca tässä, täällä

• W języku fińskim występują wyrazy pochodzące od zaimków tämä, tuo i se pełniące funkcję przysłówków miejsca. Odpowiadają na pytania Gdzie? Skąd? Dokąd? Występują samodzielnie, bez rzeczowników następujących po nich. Nie mają liczby mnogiej.

• Przysłówki miejsca czasami są mylone z zaimkami wskazującymi:

Tässä on avain. – Tutaj jest klucz. (tässä = przysłówek miejsca)

Tässä laukussa on avain. – W tej torbie jest klucz. (tässä = zaimek wskazujący)

• Przysłówki miejsca możemy podzielić na dwie grupy:

1. Przysłówki opisujące małe konkretne miejsca, np. krzesło, stół, pudełko.

Minä istun tässä. – Tutaj siedzę. (mówiąc o krześle)

2. Przysłówki opisujące dużą przestrzeń, np. pokój, kraj, miasto.

Minä istun täällä. – Tutaj siedzę. (mówiąc o większym pomieszczeniu)

• Dodatkowo, każdą grupę można podzielić na trzy formy (przypadki), które opisują bezruch lub ruch (do środka i na zewnątrz).

Olen siellä. – Jestem tam.

Menen sinne. – Jadę tam.

Tulen sieltä. – Przychodzę stamtąd.

• Porównaj przysłówki miejsca z podziałem na grupy i formy (tłumaczenie na polski nie ilustruje w pełni znaczenia):

• Uwaga! Nie zawsze końcówki zaimków wskazujących pokrywają się z końcówkami przysłówków.

Avaimet ovat tuolla pöydällä. – Klucze są na tamtym stole.

Avaimet ovat tuossa. – Klucze są tam. (też mówiąc o stole)