Jak opisać swoje zainteresowania z różnymi czasownikami?
Jeśli chcemy powiedzieć po fińsku czym się interesujemy lub co lubimy, należy pamiętać o właściwych przypadkach, które łączą się z różnymi czasownikami. Należy uważać czy po czasowniku jest tylko rzeczownik czy też drugi czasownik, ponieważ wtedy stosujemy inną konstrukcję!
Poniżej znajdziecie ściągawkę:
HARRASTAA – interesować się
harrastaa + N partitiivi *
harrastaa + V -mista
Mitä sinä harrastat? – Czym się interesujesz? Jakie masz hobby?
Harrastan jalkapalloa. – Interesuję się piłką nożną.
Harrastan jalkapallon pelaamista. – Interesuję się graniem w piłkę nożną.
RAKASTAA – kochać
rakastaa + N partitiivi
rakastaa + V -mista
Mitä sinä rakastat? – Co kochasz?
Rakastan jalkapalloa. – Kocham piłkę nożną.
Rakastan jalkapallon pelaamista. lub potocznie: Rakastan pelata jalkapalloa. – Kocham grać w piłkę nożną.
NAUTTIA – cieszyć się czymś, czerpać radość
nauttia + N –sta
nautta + V -misesta
Mistä nautit? – Co sprawia ci radość?
Nautin jalkapallosta. – Piłka nożna sprawia mi radość.
Nautin jalkapallon pelaamisesta. – Granie w piłkę nożną sprawia mi radość.
PITÄÄ – lubić
pitää + N -sta
pitää + V -misesta
Mistä sinä pidät? – Co lubisz?
Pidän jalkapallosta. – Lubię piłkę nożną.
Pidän jalkapallon pelaamisesta. – Lubię grać w piłkę nożną.
TYKÄTÄ – lubić (bardziej potocznie używane niż „pitää”)
tykätä + N -sta
tykätä + V 1. inf. / V -misesta
Mistä sinä tykkäät? – Co lubisz?
Tykkään jalkapallosta. – Lubię piłkę nożną.
Tykkään pelata jalkapalloa. lub: Tykkään jalkapallon pelaamisesta. – Lubię grać w piłkę nożną.
OLLA KIINNOSTUNUT – być zainteresowanym
olla kiinnostunut + N -sta
olla kiinnostunut + V -mAAn
Mistä sinä olet kiinnostunut? – Czym się interesujesz?
Olen kiinnostunut jalkapallosta. – Interesuję się piłką nożną.
Olen kiinnostunut pelaamaan jalkapalloa. – Interesuję się graniem w piłkę nożną.
KIINNOSTUA – interesować się
kiinnostua + N -sta
kiinnostua + V -mAAn
Mistä sinä kiinnostut? – Czym się interesujesz?
Kiinnostun jalkapallosta. – Interesuję się piłką nożną.
Kiinnostun pelaamaan jalkapalloa. – Interesuję się graniem w piłkę nożną.
KIINNOSTAA – interesować
kiinnostaa + N partitiivi
kiinnostaa + V 1. inf.
Mikä kiinnostaa sinua? – Co cię interesuje?
Jalkapallo kinnostaa minua. – Interesuje mnie piłka nożna.
Minua kinnostaa pelata jalkapalloa. – Interesuje mnie granie w piłkę nożną.
INNOSTUA – ekscytować się
innostua + N -sta
innostua + V -mAAn
Mistä sinä innostut? – Co cię kręci?
Innostun jalkapallosta. – Kręci mnie piłka nożna.
Innostun pelaamaan jalkapalloa. lub: Innostun jalkapallon pelaamisesta. – Kręci mnie granie w piłkę nożną.
* N = Nomini (rzeczownik, przymiotnik, liczebnik, zaimek)
V = Verbi (czasownik)
Nie wiem czy to ma znaczenie, ale formy 'granie’,’ graniem’ w polskim to rzeczowniki odczasownikowe. Zatem końcówka przypadka odnosiłaby się w obu przypadkach do rzeczownika. Różnica jest bardziej widoczna, gdy mamy bezokolicznik, np. 'grać’.
Tak, „granie” to rzeczownik odczasownikowy. Czasami użyłam tej formy w tłumaczeniu polskim, chociaż w fińskiej wersji zdań użyto tylko czasowników.
W przeczeniu dopełnienie będzie tradycyjnie w Partitiivi? Tykkään jalkapallon pelaamisesta -> En tykkää (i teraz będzie trudno) jalkapalloA pelaamiseTTA?
W tej sytuacji przeczenie nie zmieni przypadku na partitiivi. Tu rządzi zasada rekcji czasownika, czyli tykätä/pitää + elatiivi (-stA). Dodatkowo każde dopełnienie przed rzeczownikiem odczasownikowym (-minen) jest zawsze w genetiivi (jalkapallon) w zdaniach twierdzących i przeczących.
Tykkään jalkapallon pelaamisesta -> En tykkää jalkapallon pelaamisesta.
Pidän jalkapallon pelaamisesta -> En pidä jalkapallon pelaamisesta.
lub łatwiej:
Tykkään pelata jalkapalloa. -> En tykkää pelata jalkapalloa.