Nominatiivi
Nominatiivi jest podstawową formą wyrazu (odpowiednik mianownika w języku polskim).
Odpowiada na pytania: Kuka? (kto?) Mikä? (co?)
Kiedy używamy nominatiivi?
1. Opisując podmiot zdania
Olut on jääkaapissa. (Piwo jest w lodówce.)
Me asumme Suomessa. (Mieszkamy w Finlandii.)
Kirjat ovat hyllyssä. (Książki są na półce.)
2. Jako orzeczenie, w przypadku wyrazów policzalnych
Mänty on puu. (Sosna jest drzewem.)
Elokuva on mielenkiintoinen. (Film jest ciekawy.)
Suomika
Języki obce od zawsze były moją pasją. Przyjemność sprawiała mi ich nauka, ale również nauczanie innych. Dlatego od 10 lat organizuję kursy językowe (fińskiego, niemieckiego, angielskiego oraz polskiego dla obcokrajowców), prowadzę lekcje indywidualne przez Skype, projektuję strony internetowe i inne materiały dydaktyczne, w tym e-learning.
Możesz również polubić…
10 komentarzy
Dodaj komentarz
Oferta – pakiety
Oferta – kursy online
Oferta – ebooki
Zapisz się do newslettera a otrzymasz darmowy ebook "Jak skutecznie nauczyć się języka fińskiego".
Masz również szansę na otrzymanie kodów rabatowych na ebooki i kursy online.
Bardzo dziękuję dzięki temu nauczylam sie komunikować i osiągnelam poziom A2+ 😊😊😊
Cześć, bardzo fajny opis :) Takie historie są motywujące, tak się zastanawiam jak to jest z integracją u starszych dzieci,…
Minęły trzy lata od kupna domu, a rok od przeprowadzki na stałe. Na początku miejsce służyło nam za domek wypoczynkowy…
czy w miejscach w tabelce gdzie jest pusta luka np R S T to tworzenie liczby mnogiej jest regularne? tzn dodajemy końcówkę. ,,t”
Pod literami R S T są jeszcze podkategorie. Np. wyrazy zakończone na -as odmieniają się inaczej niż wyrazy zakończone na -uus. Przykład: potilas (pacjent) > potilaat (pacjenci). W tej sytuacji as –> aa + t
jaka jest wtedy zasada ? czy dodajemy wtedy e i dopiero t ?
mam pytanie odnośnie przymiotników i rzeczowników zakończonych na nen
trochę się pogubiłem ….nen przechodzi w se gdy tworzymy temat wyrazu a w kursie od eskk jest napisane, iż aby utworzyć partitiivi odcinamy nen dodajemy s i końcowe ta\tä…..to w końcu jak ? troszkę mi się pomieszało
To nie błąd, ponieważ Partitiivi ma z reguły inny rdzeń niż reszta przypadków. Dla wyrazów zakończonych na -nen, partitiivi kończy się na -stA, a w pozostałych przypadkach na -se. Przykład: Nainen – naista – naiset – naisella
znalazłem pewną rzecz nie wiem czy to błąd czy nie ale mam słownik do języka fińskiego ten z 1978 fińsko polski Stanisława Wałęgi i tam jest dużo gramatyki na końcu ponad 100stron jestem na dziale temat samogloskowy i spółgłoskowy i jest tam o imiesłowach przymiotnikowych kończących się na -lut/lyt które tworzą formy przypadkowe od od tematu samogłoskowego na lle i tu jest ten problem ponieważ we wszelkich pani publikacjach jest nie lut/lyt tylko llut/llyt ….to ja na prawdę już nie wiem które jest poprawnie a na prawdę wprowadza to mętlik straszny proszę uprzejmie o odpowiedź ☺
Moi! Generalnie to nie błąd tylko inne ujęcie tematu i na to samo wychodzi: Przykład ollut – olleet
Ja zdecydowałam się rozszerzyć końcówkę imiesłowów, żeby nie mylić z wyrazami zakończonymi na -ut, gdzie jest inna odmiana: olut – oluet
w słowniku lut/lyt na lee a u pani. llut/llyt na llee
ślicznie dziękuję i mam ostatnie pytanie w jakich przypadkach stosujemy wymianę spółgłoskową ?
i czy zdanie minun kaupungini on iso jest poprawne ? nie.wiem czy dobrze, że dodałem sufiks.dzierżawcy i czy wymiana nk na ng to poprawna forma bo zdanie w genetiivi
Minun kaupunkini w znaczeniu „moje miasto”, ale również „mojego miasta” ma odmianę mocną spółgłosek z powodu dostawienia przyrostka dzierżawczego.
Ale w przypadkach lokatywnych (z wyjątkiem illatiivi) będzie odmiana słaba „minun kaupungissani” (w moim mieście)