Imiesłów czasu przeszłego (2. aktiivin partisiippi) jest to wyraz używany m.in. do tworzenia formy czasu przeszłego
imperfekti w zdaniach przeczących oraz czasu przeszłego
perfekti i czasu zaprzeszłego
pluskvamperfekti. Może też się pojawiać w roli podobnej do przymiotnika.
En laulanut. – Nie śpiewałem. (czas przeszły imperfekti w przeczeniu)
Olen laulanut. – Śpiewałem. (czas przeszły perfekti)
Olin laulanut. – Śpiewałem. (czas przeszły pluskvamperfekti)
Laulanut mies on lyhyt. – Mężczyzna, który śpiewał, jest niski. (imiesłów ≈ przymiotnik)
- Imiesłów ten tworzymy usuwając jedną lub dwie litery od bezokolicznika, a następnie doczepiając odpowiedną końcówkę różniącą się w zależności od typu czasownika oraz liczby. Nie ma wymiany spółgłosek!
- W typie 1 czasownika usuwamy końcówkę -a/-ä od bezokolicznika, a potem dodajemy ‑nut lub -nyt (zgodnie z harmonią samogłosek) w l. pojedynczej lub -neet w l. mnogiej.
auttaa > autta– | + NUT | auttanut |
| + NEET | auttaneet |
itkeä > itke– | + NYT | itkenyt |
| + NEET | itkeneet |
Uwaga na nieregularną odmianę czasownika „
tietää”
(wiedzieć):
tietää ”
tiennyt (również:
tietänyt)
tienneet (również:
tietäneet)
- W typie 2 czasownika usuwamy końcówkę -da/-dä i dodajemy -nut/-nyt w liczbie pojedynczej, a -neet w liczbie mnogiej
tehdä > teh– | + NYT | tehnyt |
| + NEET | tehneet |
- W typie 3 usuwamy dwie ostatnie litery bezokolicznika, potem podwajamy pozostawioną na końcu spółgłoskę , a następnie dodajemy ‑ut/-yt w l. pojedynczej, a -eet w l. mnogiej.
olla > ol– | + LUT | ollut |
| + LEET | olleet |
mennä > men– | + NYT | mennyt |
| + NEET | menneet |
purra > pur– | + RUT | purrut |
| + REET | purreet |
pestä > pes– | + SYT | pessyt |
| + SEET | pesseet |
- W typach 4, 5, 6 usuwamy końcówkę –ta/-tä od bezokolicznika, a następnie dodajemy ‑nnut/‑nnyt w liczbie pojedynczej, a -nneet w liczbie mnogiej.
siivota > siivo– | + NNUT | siivonnut |
| + NNEET | siivonneet |
ODMIANA IMIESŁOWÓW -NUT/NYT Imiesłowy -nut/-nyt, gdy występuję w roli przydawki, mogą się odmieniać przez przypadki i wtedy zmienia się końcówka
-ut/-yt na
-ee- (z wyjątkiem partitiivi), np.
Nominatiivi: | väsynyt | kuollut | noussut | purrut |
Partitiivi: | väsynyttä | kuollutta | noussutta | purrutta |
Rdzeń wyrazu: | väsynee– | kuollee- | noussee- | purree– |
Genetiivi: | väsyneen | kuolleen | nousseen | purreen |
Inessiivi: | väsyneessä | kuolleessa | nousseessa | purreessa |
Elatiivi: | väsyneestä | kuolleesta | nousseesta | purreesta |
Illatiivi: | väsyneeseen | kuolleeseen | nousseeseen | purreeseen |
Adessiivi: | väsyneellä | kuolleella | nousseella | purreella |
Ablatiivi: | väsyneeltä | kuolleelta | nousseelta | purreelta |
Allatiivi: | väsyneelle | kuolleelle | nousseelle | purreelle |
Essiivi: | väsyneenä | kuolleena | nousseena | purreena |
Translatiivi: | väsyneeksi | kuolleeksi | nousseeksi | purreeksi |
Nominatiivi l. mn.: | väsyneet | kuolleet | nousseet | purreet |
W fińskim często dochodzi do wymiany spógłosek. Jedną z takich zmian jest zanikanie 'k', lub na odwrót - pojawianie się…
Terve, minulla on kysyms dlaczego w czasowniku typ czery MAATA doszło do zamiany samogłoski A na spòłgłoskę K np maata…
Moi! 'Keskellä' jest ciekawym wyrazem, bo może występować zarówno w postpozycji (wtedy łączy się z genetiivi), jak i w prepozycji…