Jak kupiłam dom na wsi w Finlandii?

Jednym z głównych powodów przeprowadzki do Finlandii była chęć zaznania ciszy i spokoju oraz kontaktu z przyrodą. Szybko więc pojawiła się u nas myśl kupna własnego domku gdzieś w lesie.

Jeszcze przed przeprowadzką do Finlandii długo szukaliśmy takiego domku w Polsce. Szukaliśmy czegoś w środku lasu, z dala od hałasu drogi i w dużej odległości od sąsiadów. Pewnie gdyby udało nam się kupić jakiś domek w Polsce, raczej nie myślelibyśmy o przeprowadzce na północ Europy.

W Finlandii nie chcieliśmy popełniać tego błędu co w Polsce i spędzać wielu miesięcy na poszukiwania.

Czy Polak może kupić dom w Finlandii?

Oczywiście na start zadaliśmy sobie pytanie, czy w ogóle mamy prawo kupić ziemię i dom w Finlandii. Po sprawdzeniu informacji, wyszło, że tak! Pozwolenie na zakup nieruchomości może być jedynie wymagane, gdy kupujący jest spoza UE.

Las wokół naszego domku w Finlandii

Okolica zimą

Gdzie szukać domów lub działki do kupienia? I jakie są ceny?

Szukaliśmy ofert ze sprzedażą domków na portalach z nieruchomościami etuovi.com i asunnot.oikotie.fi, na serwisie ogłoszeniowym tori.fi oraz na serwisie z aukcjami nieruchomości huutokaupat.com. Śledziłam też grupy na Facebooku z ofertami domków i działek na sprzedaż, np. Mökkien osto/myynti/vuokraus+mökkitontit.

Aby sprawnie przeglądać oferty, warto zapoznać się z terminologią związaną z nieruchomościami i budownictwem:
– Suomi-englanti kiinteistösanasto (słowniczek fińsko-angielski w formacie PDF ze słownictwem związanym nieruchomościami)
– Suomi-englanti rakennusalan perussanasto (słowniczek fińsko-angielski w formacie PDF z podstawowym słownictwem związanym budownictwem)
– TEPA-termipankki (słownik online ze słownictwem specjalistycznym)

Ceny różnią się bardzo w zależności od standardu, wielkości działki i domu oraz lokalizacji (co zresztą nie dziwi). Można, przykładowo, znaleźć mały drewniany domek bez wody i prądu w lesie za 20 tysięcy euro. A za willę z własną linią brzegową nad jeziorem czasem trzeba zapłacić kilkaset tysięcy euro. Im dalej na północ i wschód oraz dalej od miast, tym tańsze domy.

Przeglądając ogłoszenia warto uwzględniać różne kryteria wyszukiwania. Przykładowo, szukając domu letniskowego, nie należy się ograniczać tylko do domków w kategorii „Loma-asunnot” (domy letniskowe), ale też warto przeglądać domy ze statusem domu mieszkalnego. Często bowiem w kategorii „Asunnot” (mieszkania) zdarzają się dobre oferty siedlisk z możliwością mieszkania przez cały rok. Można też przemyśleć kupno samej działki bez domu (kategoria „Tontit”). Czasem te działki w ramach różnych kampanii sprzedawane są bardzo tanio. Przykładowo, w gminie Loppi można kupić działkę pod budowę domu za 1000 euro, ale zdarzają się też oferty działek w różnych miejscowościach za symboliczne 1 euro! Te akcje prowadzone przez słabiej zaludnione gminy, aby pozyskać mieszkańców jako płatników podatków.

Przez kilka tygodni intensywnie przeszukiwaliśmy ogłoszenia i co jakiś czas podjeżdżaliśmy pod ciekawsze nieruchomości. Czasem umawialiśmy się na obejrzenie domu z pośrednikiem (większość domów sprzedawana jest przez agencję nieruchomości). Stwierdziliśmy, że szybko trzeba na coś się zdecydować, nawet jak coś nie jest idealne. W końcu lato się zbliżało, a domki rozchodziły się jak świeże bułeczki w czasie rozpoczętej pandemii koronawirusa. Finowie, żyjąc w świadomości braku możliwości wyjazdu wakacyjnego za granicę, kupowali domki letniskowe chętniej niż w poprzednich latach.

Mieliśmy parę kandydatów. Zdecydowaliśmy się kupić dom całoroczny na wsi 150 km od Helsinek. Dom spełniał podstawowe wymagania: otoczony lasem, bez sąsiadów w zasięgu wzroku. Na działce też znajdował się staw i drugi budynek (stara sauna z pomieszczeniem gospodarczym). Koszt zakup domu wraz z podatkiem wyniósł nas 40 tysięcy euro. Dom miał rozpoczęty gruntowny remont, więc trzeba było się z liczyć z dodatkowymi kosztami na dokończenie renowacji, w tym instalacji wodno-kanalizacyjnej.

Główny budynek

Budynek gospodarczy ze starą sauną

Jakie formalności trzeba spełnić przy kupnie domu?

Od decyzji o kupnie do sfinalizowania transakcji była jeszcze daleka droga. Mieliśmy pełno pytań co do domu, a agencja nieruchomości niewiele wiedziała i czekała na wiadomości od właściciela, który też udzielał niepełnych odpowiedzi. Tutaj dostępna jest (również po angielsku) lista kontrolna dla osób kupujących nieruchomości w Finlandii.

Gdy właściciel przyjął naszą ofertę, musieliśmy czekać jeszcze parę tygodni na przygotowanie umowy końcowej. Przy podpisaniu umowy, oprócz nas, sprzedającego i agenta nieruchomości, obecny był odpowiednio upoważniony świadek, tzw. „kaupanvahvistaja”. Treść umowy kupna domu przeczytana była fragmentami na głos przez agenta nieruchomości. Okazaliśmy nasze polskie dowody i karty KELA do potwierdzenia naszych fińskich numerów socjalnych, które podaliśmy do umowy. Potem na miejscu w biurze dokonaliśmy przelewu bankowego online. I po wszystkim. No może nie po wszystkim – jeszcze trochę innych obowiązków nas czekało, ale mogły one poczekać.

W ciągu sześciu miesięcy od kupna domu należało opłacić podatek od kupna nieruchomości wynoszący 4% ceny kupna domu. Podatek ten może wynieść 2% w przypadku mieszkania w bloku (a nie domu), lub można z niego zostać zupełnie zwolnionym, jeśli jest to pierwsza nieruchomość kupiona w celach mieszkalnych (liczą też się nieruchomości kupione za granicą). Po opłaceniu podatku od kupna nieruchomości, można wpisać dom do ewidencji Maanmittauslaitos. Tu czeka dodatkowa opłata 170 euro.

Później raz w roku do opłacenia jest podatek od nieruchomości. Kwota zależy od wielkości domu i jego przeznaczenia (dom mieszkalny czy letniskowy).

Jak to jest mieć własny domek w lesie?

Tu nie będę się rozpisywać, za to wklejam poniżej zdjęcia domku i okolicy 😊

Bezpośrednie wejście z lasu na podwórko.

Własny staw.

Latem można relaksować się na hamaku z widokiem na staw.

Zimą można kąpać się w przeręblu …

… albo uczyć się jeździć na łyżwach.

Mamy też miejsce na ognisko

… i miejsca do relaksu.

Spacerując wokół domu można dostrzec dużo piękna, jak te krople na liściu,

… korę brzozy,

… wygrzewające się muchomory na słońcu,

… oraz inne dziwne zjawiska.

No i można nie tylko wzrok nakarmić.

Garściami można zbierać dzikie maliny,

… jagody,

… borówkę brusznicę,

… i oczywiście grzyby.

Można też się trochę oddalić od domu (50 m) i skorzystać z tras na narty biegowe.

Można przejść się koło działki sąsiadującej z nami i zastanawiać się, czyje to ślady na śniegu lub kiedy obudzą się pszczoły w pasiece.

Albo przespacerować się przez wieś do lokalnego sklepu.

Albo wybrać się rowerem nad jezioro z publiczną plażą.

Więcej o życiu w Finlandii znajdziesz TUTAJ.